Wie me al volgt op IG weet dat ik nogal een zwak heb voor kippen (eigenlijk voor diertjes in het algemeen). Zalige beestjes vind ik dat. Ze zijn best lief en aanhankelijk als je ze wat aandacht geeft.
Mijn bruine kipjes en ik, we zijn dikke maatjes. Ik moet nog maar het schuifraam openen of ze staan al aan de draad te piepen. Als ik dan op bezoek kom, tokken ze honderduit alsof ze blij zijn dat ik er ben.
Mijn bruine kipjes zijn dan ook bijzonder want het zijn geredde legbatterij kipjes. De kipjes kwamen ongeveer twee jaar geleden bij ons nadat ik berichtje las op de FB pagina van De ark van Pollare. Ze zagen er wat schoffel uit met hun slappe kam en geplukte pluimenvacht maar na wat liefde en vriendschap, fleurden ze helemaal op.
Eitjes leggen ze nog zeker, maar niet een elke dag en dat vinden we best ok hier.
Ons Joske, een Jack Russel duveltje, is echter niet zo een fan was van mijn vriendinnen en nam ze eens goed te grazen. Ze waren helemaal geschalotterd, de hond vloog in het strafkamp en de omheining werd nog maar eens verstevigd.
Eén kipje is sindsdien niet meer zo goed te been en slaapt nu op de benedenverdieping, want het kippentrapje geraakt ze niet meer zo goed op en af. Maar zelfs oude kipjes blijven hier welkom, ze geniet nog van het zonnetje en het gezelschap van haar vriendin.
Sinds een tweetal weken heb ik er nog eens 3 geadopteerd. Deze keer via de kippenopvang. We zijn elkaar nog wat aan het leren kennen. Deze kipjes zijn wat schrikkerig en verlegen. Maar na het verschrikkelijke leven dat ze hadden in de legbatterijfabriek krijgen ze hier alle tijd om te wennen.
Wat ze zo bijzonder maakt zijn hun spierwitte eitjes.
Wil jij ook kipjes in de tuin?
Red dan eens een kipje. Voor een kleine bijdrage van €5 is ze van jou en heb je een leuk dier, wat eigenlijk weinig onderhoud vraagt en ze belonen je regelmatig met een heerlijk vers eitje.
Veel hebben ze niet nodig: een stukje tuin, een hokje voor beschutting, vers water en wat voer. Een babbeltje op tijd en stond kan ook geen kwaad.
Liefs
Karoline
Mijn bruine kipjes en ik, we zijn dikke maatjes. Ik moet nog maar het schuifraam openen of ze staan al aan de draad te piepen. Als ik dan op bezoek kom, tokken ze honderduit alsof ze blij zijn dat ik er ben.
Mijn bruine kipjes zijn dan ook bijzonder want het zijn geredde legbatterij kipjes. De kipjes kwamen ongeveer twee jaar geleden bij ons nadat ik berichtje las op de FB pagina van De ark van Pollare. Ze zagen er wat schoffel uit met hun slappe kam en geplukte pluimenvacht maar na wat liefde en vriendschap, fleurden ze helemaal op.
Eitjes leggen ze nog zeker, maar niet een elke dag en dat vinden we best ok hier.
Ons Joske, een Jack Russel duveltje, is echter niet zo een fan was van mijn vriendinnen en nam ze eens goed te grazen. Ze waren helemaal geschalotterd, de hond vloog in het strafkamp en de omheining werd nog maar eens verstevigd.
Eén kipje is sindsdien niet meer zo goed te been en slaapt nu op de benedenverdieping, want het kippentrapje geraakt ze niet meer zo goed op en af. Maar zelfs oude kipjes blijven hier welkom, ze geniet nog van het zonnetje en het gezelschap van haar vriendin.
Wat ze zo bijzonder maakt zijn hun spierwitte eitjes.
Red dan eens een kipje. Voor een kleine bijdrage van €5 is ze van jou en heb je een leuk dier, wat eigenlijk weinig onderhoud vraagt en ze belonen je regelmatig met een heerlijk vers eitje.
Veel hebben ze niet nodig: een stukje tuin, een hokje voor beschutting, vers water en wat voer. Een babbeltje op tijd en stond kan ook geen kwaad.
Liefs
Karoline
<3 helemaal mee eens!
BeantwoordenVerwijderen